My Fav. Songs

March 13, 2009

Ah nu ဖတ္ဖို႔... (၄) - ပညာေရး



ေနာက ဘယ္သန္၊ အႏုလည္း ဘယ္သန္ပဲ။ ေနာငယ္ငယ္တုန္းက အႏုက ေနာကို ညာလက္နဲ႔လုပ္တတ္၊ ေရးတတ္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။ မူၾကိဳတုန္းက လက္ေရးလွေရးရင္ ႏွစ္ဖက္စလံုးနဲ႔ တျပိဳင္တည္းေရးေတာ႔ ေနာအျမဲတမ္းအရင္ျပီးတယ္။ :D ေနာက္ ေနာ ဘယ္ပဲ အားသန္မွန္းသိေတာ႔ အႏုလည္း လက္ေလ်ာ႔လုိက္တယ္။ သူငယ္တန္းေရာက္ေတာ႔လည္း လက္ေရးလွေအာင္ အႏုပဲ အနီးကပ္ သင္ေပးခဲ႔တာ။ အထက္တန္းေရာက္တဲ႔အထိ အႏုဆီမွာပဲစာဆိုေနက်ဗ်။ အႏု သင္ေပးတဲ႔အထဲမွာ ေနာမေမ႔ႏုိင္ဆံုးက ေနာစာေရးရင္ မခြဲေရးသင္႔တဲ႔ စာလံုးကို ေနာက္တေၾကာင္းဆင္းျပီးခြဲေရးမိတယ္။ အႏုက အဲဒါလုံးဝလက္မခံဘူး။ ျပီးေတာ႔ စာေပေတြနဲ႔ နီးေအာင္၊ စာအုပ္ဖတ္တာဝါသနာပါေအာင္ စိတ္ဓါတ္သြင္းေပးခဲ႔တာလည္း အႏုပဲ။ ေနာ စာမဖတ္တတ္ခင္ကတည္းက ပံုျပင္စာအုပ္ေတြဝယ္လာေပးတယ္။ ေရႊေသြး၊ မုိးေသာက္ပန္း၊ ေတဇ၊ မဂၤလာေမာင္မယ္ ေတြကို အပတ္စဥ္၊ လစဥ္ မျပတ္ဝယ္ေပးခဲ႔တာ အႏုေပါ႔။ အႏုေစ်းကျပန္လာရင္ ေနာတုိ႔ေမာင္ႏွမေတြ စာအုပ္လုဖတ္ၾကေတာ႔တာပဲ။ ေနာက္ ေရာင္စံုေဝဖာထုပ္ေလးေတြဝယ္လာျပီဆုိရင္ ေဒါင္ေခါင္က ကားရုပ္ေလးေတြလုပ္၊ ေနာက ေဝဖာအိမ္ေလးေတြေဆာက္၊ အႏုက ေနာတုိ႔ေဆာ႔တာၾကည္႔ရင္း ထမင္း၊ဟင္းခ်က္၊ ေရလည္ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ။
သူငယ္တန္းစတက္ေတာ႔ ပထမအစမ္းစာေမးပြဲမွာ တတိယဆုရတယ္။ ဒုတိယအစမ္းၾကေတာ႔ အဆင္႔ ၁၀ ေရာက္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးအတန္းတင္ စာေမးပြဲမွာၾကေတာ႔ ပထမရသြားတယ္။ အဲမွာစတာ… ေနာရဲ႕ပထမဦးဆံုးဆုေပးပြဲကို အႏုလုိက္တုန္းက အႏုၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ေနတာ ေနာသိလုိက္တယ္။ အဲဒီကတည္းက စာေတာ္ရမယ္ဆုိတဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္မရွိေပမဲ႔ ႏွစ္တုိင္း အႏုကို အဲဒီလုိေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးခဲ႔တယ္။ ေနာ ဆုိတာက “က” “ခ” ေတာင္ အလြတ္က်က္တတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္စိတ္ပါတဲ႔အရာဆုိမရ ရေအာင္ရွာဖတ္မယ္။ မွတ္မယ္။ ဒါပဲ။ ေနာ စာမက်က္တတ္ဘူးဗ်။ အႏုဆီ စာဆုိတုိင္း အႏုရဲ႕ “၏၊ သည္” မေရြးဆိုတာၾကီးက ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးခဲ႔တာဗ်။ ေနာအျဖစ္ခ်င္ဆံုးက အင္ဂ်င္နီယာ။ ျဖစ္မယ္လုိ႔လည္း ယံုၾကည္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေက်ာင္းမွာ စာျပိဳင္ရတာေလာက္ စိတ္ေလတာမရွိဘူး။ ေနာက ေအးေဆးပဲေနခ်င္တာ။ အႏုေပ်ာ္ေတာ႔ေနာလည္းေပ်ာ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔သာ ေနာလုပ္ေပးခဲ႔တာ။ ရယ္စရာေျပာရအုန္းမယ္။ တေက်ာင္းလံုးက ဆရာ၊မ ေတြက ေနာတုိ႔မိသားစုကိုသိေနလုိ႔သာ။ တခ်ဳိ႕မိဘအသစ္ေတြက ေနာကိုအေမပဲရွိတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတာဗ်။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆုိေတာ႔ ႏွစ္တုိင္း အႏု ပဲဆုေပးပြဲလုိက္တာကိုး။ ေက်ာင္းကိစၥဆုိလဲ အႏုပဲ၊ အဝ ကေနာက္ကေနပဲ ညႊန္ၾကားေနတာ၊ အဲေတာ႔ အႏုက ေရွ႕ထြက္မင္းသမီးျဖစ္ေနတာကိုး။ lol မွတ္မွတ္ရရ ၆ တန္းႏွစ္မွာ ေနာ အဆင္႔ ၄ ေရာက္သြားျပီး စတုတၳဆုပဲ ရတဲ႔အခ်ိန္ၾကေတာ႔ အဝက “ေအးေဆးပါ၊ ဒါမွ အဝသမီးကြ” ဆုိျပီး မေပးစဖူး မုန္႔ဖုိးေတာင္ေပးလုိက္ေသးတယ္။ :P အဝ ေနာဆုေပးပြဲေတြမလုိက္လုိ႔ ဝမ္းနည္းသိမ္ငယ္တယ္ဆုိတာမရွိခဲ႔ဘူး။ ဆုေပးပြဲေန႔ေတြေရာက္ရင္ အဝနဲ႔ေနာ အႏု ကိုစေနၾကဗ်။ ေနာက “ဟာ.. ပ်င္းစရာၾကီး၊ မသြားခ်င္ပါဘူး.. ေနာ႔ အဝ” လုိ႔ေျပာရင္ အဝက “ေအးေလ..မင္းတုိ႔ အႏုက အေရးမပါတာ သိပ္လုပ္တယ္” လုိ႔စ၊ အႏုက “ဟင္း၊ ေျပာကုိမေျပာခ်င္ဘူး..ဒီသားအဖ ၂ ေယာက္ကေတာ႔။ အဝတ္အစားျမန္ျမန္သြားလဲ..ေနာက္က်ေနျပီ” ဆုိျပီးျပန္ရန္ေတြ႕ေနၾက။ အဝနဲ႔ေနာ က ခံယူခ်က္ျခင္းတူတယ္။ အဲဒီခံယူခ်က္ေတြ မွားလား၊ မွန္လား၊ ဘာဆိုတာလည္း ေနာမေျပာတတ္ဘူး။ စိတ္ခ်င္းခံစာခ်က္လုိ႔ပဲ ထင္တယ္။ အႏု မလုိက္ျဖစ္တဲ႔ဆုေပးပြဲ ၁ ခုရွိခဲ႔တယ္။ ကခ်င္စာ ပထမတန္းတုန္းက။ ေတာင္ၾကီးမွာက ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုရင္ ကခ်င္ေက်ာင္းတက္ရတယ္ဗ်။ music လည္းသင္ရတယ္။ မနက္ပိုင္းက ကခ်င္စာ၊ ေန႔လည္ခင္းက်ရင္ music ။ အဲဒီတုန္းက ေရထြက္ဦးလမ္းက က်မ္းစာေက်ာင္းမွာ။ ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာက ေနာအစ္မဝမ္းကြဲ မိသားစုလည္းရွိတယ္။ ကခ်င္ေတြခ်ည္း၊ ေနာက္ ေနာအေဒၚေတြလည္း ေက်ာင္းဆင္းပြဲမွာ ရွိေနေတာ႔ အႏုက ေနာ တေယာက္တည္းလႊတ္လုိက္တာ။ အလဲ႔.. ၾကက္ကန္းဆန္အိုးထပ္တုိးတာပါ၊ ပထမဆုရတယ္ဆုိပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သင္တန္းဆင္းပြဲ အပိတ္ဆုေတာင္းေတာင္မျပီးခင္ ေနာတခ်ဳိးတည္းလစ္ေတာ႔တာပဲ။ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ဝမ္းနည္းျပီးေနာငိုတယ္။ ေနာသိသြားတယ္။ အႏုက ေနာေဘးမွာ အျမဲရွိေနလုိ႔သာေပါ႔။ တခါေလး မလုိက္ခဲ႔တာေတာင္ေနာဝမ္းနည္းခဲ႔တယ္။ ဘြဲ႔ယူတုန္းက ေနာတုိ႕က Mandalay မွာယူရတာ။ အစက စိတ္ကူးမရွိဘူး။ အမွတ္စာရင္းကိစၥနဲ႔ Mandalay ေရာက္ေနတုန္းၾကံဳလုိ႔ယူျဖစ္သြားတာ။ အႏုက အရမ္းလာခ်င္ေနတယ္။ ေနာက စိတ္ေတာင္မဝင္စားဘူး။ ဘြဲ႔ေပးေတာ႔ အထက္ျမန္မာျပည္အားလံုးေပါင္းေပးတယ္။ ေနာတုိ႔ေတာင္ၾကီးအဖြဲ႔ကတကယ္႔ငခၽြတ္ေတြ။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမထဲမွာ rehearsal ေန႔ကဆုိ ပီေကေတာင္ အဝါးမျပတ္ခဲ႔ဘူး။ သာမန္လုိပဲဝတ္လာၾကတယ္။ စာအုပ္ဖတ္တဲ႔ေကာင္ကဖတ္၊ game ေဆာ႔တဲ့ေကာင္ကေဆာ႔ေပါ႔ဗ်ာ။ တဖြဲ႔လုံးက တပံုစံတည္းေတြေလ။ Birds of a feather flock together ဆိုတာအမွန္ပဲ။ :D တျခားျမိဳ႕ရြာေတြက.. အားပါးပါး.. ဇာတ္ထဲကလုိ ေရလည္ခ်ယ္သထားတဲ႔သူနဲ႔၊ တမ်ဳိးလံုးတေဆြလုံးလုိက္လာၾကတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတယ္ဗ်။ အႏုလုိပဲ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္တက္ခ်င္ပါတယ္ဆုိတဲ႔ ေနာသူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေမ၊ သူတို႔ ၂ ေယာက္အေဖာ္ရေနတာေပါ႔ဗ်ာ။ anyway, အႏုစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ရပါတယ္။ အဝတ္အစားနည္းနည္းပါးပါး ကသိကေအာက္ျဖစ္လုိက္ရတာကလြဲလုိ႔ေပါ႔။ အႏုေရာက္လာေတာ႔ တကယ္႔ေန႔မွာ ေသာင္းက်န္းလုိ႔မရဘူးျဖစ္သြားတယ္ေလ။ :P

No comments:

Post a Comment

Post a Comment