အႏုက အိမ္တြင္းမႈလည္းရတယ္။ အႏု အရင္တုန္းက ၂ ေခ်ာင္းထိုးထိုးတယ္။ ေနာတုိ႔အတြက္ သိုးေမြးဆြယ္တာေလးေတြထိုးေပးဖူးတယ္။ ေနာ ၁ ေခ်ာင္းထုိးသင္တုန္းကဆုိအရမ္းရယ္ရတယ္။ Ah Shawng Ah Bu ဆီမွာသင္ရတာ။ အစပိုင္းေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးထိုးျဖစ္တယ္။ ေနာက္ ေနာပ်င္းလာေတာ႔ ဂ်လယ္ၾကျပီး အႏုကိုျပန္သင္ေပးလုိက္တယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ႔လက္ရာေတြက ေနာစလုပ္တာနည္းနည္း၊ အႏုပဲအျပီးသတ္လုပ္ေပးထားတာက မ်ားတယ္။ :P
ေနာတုိ႔ေတြ တျဖည္းျဖည္း အတန္းၾကီးလာ၊ အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ အိမ္မွာသိပ္မကပ္ျဖစ္ေတာ႔ဘူး။ ေက်ာင္း၊ က်ဴရွင္၊ camps၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ မိုးလင္းကေနမိုးခ်ဳပ္အထိေပါ႔။ ေနာတုိ႔ ေဝယ်ာဝိဇၨေတြ သိပ္မလုပ္ေပးရေတာ႔ အႏုဘာလုပ္တယ္ထင္လဲ?? ပန္းစိုက္ပါေလေရာ။ မနက္ဆို “ကသစ္ရိပ္” ကလက္ဖက္ရည္ေလးေသာက္ျပီးရင္ အားတုိင္း ပန္းၿခံထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနေတာ႔တာ။ အႏုလည္း ေနာအေဒၚေတြနဲ႔ေပါင္းတာမ်ားျပီး coffee ကိုေဆးစြဲသလုိ စြဲေနျပီ။ ဘြားေတာ္ေလးက ဆုေကာ္ဖီ ဆိုအေသၾကိဳက္။ ရန္ကုန္လူၾကံဳရွိလို႔ကေတာ႔ သူ႔ ဆုေကာ္ဖီ မွာဖုိ႔ေတာ႔မေမ႔ဘူး။ ေနာက္ အႏုက သူ႔အခ်စ္ေတာ္ေတြ တပံုၾကီးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ႔တာ၊ အဝကေတာင္ ၾကည္႔မရေတာ႔ဘူးတဲ႔… ပါပီၾကီး၊ ပါပီလတ္၊ ပါပီေလးေတြေလ။ :P အစက ေနာတုိ႔ ဂ်က္လီ ဆိုတဲ႔ ေခြးေလး ၁ ေကာင္ေမြးဖူးတယ္။ ေခြးေတြကိုမုန္းပါတယ္ဆုိတဲ႔ အဝ ေတာင္ ဂ်က္လီ ကိုအရမ္းခ်စ္သြားတာ။ အဲေကာင္က လူအတုိင္းပဲ။ အႏုေျပာတာေတာ႔ သူက လူဘဝနဲ႔ အရမ္းနီးေနျပီမို႔လုိ႔တဲ႔။ အႏုဆုိ သူ႔အတြက္ အိပ္ရာခင္း၊ ေစာင္၊ ေခါင္းအံုးတင္မကဘူး၊ ဖက္လံုးေတာင္လုပ္ထားေပးလုိက္ေသးတယ္။ အဲေကာင္ဘယ္ေလာက္ၾကီးက်ယ္လဲဆုိရင္ ေခြးလုိေတာင္မအိပ္ဘူး။ ဂ်က္လီ အဆိပ္မိျပီးေသသြားေတာ႔ ေနာတုိ႔ေတာ္ေတာ္ခံစားလုိက္ရတယ္။ ေနာတုိ႔ အဲလုိျဖစ္လုိ႔ဆုိျပီး အဝ က ေနာက္ထပ္ေခြးထပ္ေပးမေမြးေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ေဘးအိမ္က browny ဆိုတဲ႔ေခြးၾကီးကဘယ္ဘဝကေရစက္လဲမသိဘူး၊ ေနာတို႔ဆီမွာပဲလာေနတယ္။ သူက Alsation မ်ဳိးဗ်။ သူ႔အိမ္မွာဘယ္ေလာက္စားရစားရ၊ အႏုနယ္ေကၽြးတဲ႔ ထမင္းဟင္းအက်န္ေလးေတြကို ဂ်က္လီနဲ႔လာလုစားေနၾက။ browny လည္း ဂ်က္လီလုိပဲ၊ အရမ္းလိမၼာသိတတ္တယ္။ အႏုဘယ္သြားသြားလုိက္ပဲ။ မနႏၵာ (ေဘးအိမ္ကအစ္မ)လည္း ေခြးအရမ္းခ်စ္တတ္ေတာ႔ အႏုနဲ႔ ၂ ေယာက္ေပါင္းျပီးေရာက္လာသမွ်ေခြးေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ေနေတာ႔တာပဲ။ ေနာတုိ႔ ရံုးဝင္းကေတာ႔ လံုသလားမေမးနဲ႔၊ ဘယ္သူခုိးမွ မကပ္ရဲဘူး။ အခုခ်ိန္ထိ browny မ်ဳိးဆက္ေတြ တသီတသန္းနဲ႔ အႏုတုိ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနတယ္တဲ႔။ အႏုဘယ္သြားသြားေနာက္ကေနလုိက္ေနၾကေတာ႔တာပဲတဲ႔။ ခ်စ္စုပုျပန္ေျပာျပတာပါ။ ေနာ အႏုနဲ႔ အတူမေနရတာ ၅ ႏွစ္နီးပါးရွိျပီဗ်… sighhh!
No comments:
Post a Comment