အဝက ခရစ္ယာန္၊ အႏုကဗုဒၶဘာသာဆုိေပမဲ႔ ေနာတုိ႔ကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရြးခ်က္ခြင္႔ေပးထားတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ အဘ၊ အဖြားတို႔နဲ႔ပဲေနခဲ႔တာပဲ။ အႏုတုိ႔ သၾကၤန္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတက္ရင္လည္း လိုက္သြားတာပဲ။ အႏု ေနာတုိ႔ကိုသြန္သင္ေပးထားတာ ၁ ခုပဲရွိတယ္။ ဘာသာတုိင္းကေကာင္းတာကိုပဲညႊန္ၾကတာတဲ႔။ အႏုသားသမီးေတြ လမ္းမွန္ေပၚမွာရွိေနရင္ရျပီတဲ႔။ တကယ္လည္း ဘုရားသခင္ေနာတုိ႔စိတ္ႏွလံုးတုိ႔ထိျပီး ေနာတုိ႔ကိုယ္တုိင္ခရစ္ေတာ္ကို လက္ခံတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔သာ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာၾကတာပါ။ အႏုကဘက္မလုိက္ပဲ၊ အဝကိုလည္းစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားတဲ႔သူဗ်။ အဝက ခရီးပဲသြားေနတာမ်ားေတာ႔ Sunday school ဆိုလည္း အႏုကိုယ္တုိင္လိုက္ပို႔ေပးခဲ႔တယ္။ ဘုရားေက်ာင္းက ေရေအးကြင္း၊ အိမ္က ဦးၾကီးခမ္းမွာ။ အဲေလာက္ေဝးတာ။ ဒါေတာင္ ေနာတုိ႔ ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္လံုးကိုလက္တြဲျပီးလမ္းေလွ်ာက္လုိက္ပို႔ေပးခဲ႔တယ္။ သိတဲ႔အတုိင္း ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕က လုိင္းကားေတြက မင္းလမ္းနဲ႔အျပိဳင္ေတြပဲရွိတာ။ အဲေတာ႔ ကုန္းေၾကာင္းေလွ်ာက္ခဲ႔ရတာေတြမ်ားတယ္ဗ်။ အိမ္ကေနၾကံံ႕ခုိင္ေရးလမ္း အတုိင္းတက္၊ မင္းလမ္းျဖတ္၊ ထ၅ မေရာက္ခင္အထိဆက္တုိက္လမ္းေလွ်ာက္တက္၊ ျပီးရင္ေညာင္ေရႊေရကန္ဖက္ေကြ႔၊ အဲဒီကေနတဆင္႔ ေလယာဥ္ရံုးလမ္းအတုိင္းေတာင္ကုန္းကိုတက္ရတာ။ ahh lar mah… တခါတေလ ေနာတို႔ဂဂ်ဳိးဂေဂ်ာင္လုပ္ရင္ ေခ်ာ႔ျပီးေတာ႔ေတာင္သြားခုိင္းတာ။ A1 အေပၚနားက ထ၅ မေရာက္ခင္မွာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ၁ ဆိုင္ရွိတယ္။ အဲဒီက စမူဆာေၾကာ္ဆုိ ေနာတုိ႔အရမ္းၾကိဳက္တာ။ ဘုရားေက်ာင္းသြားတုိင္း အႏု ဝယ္ေကၽြးတယ္။ ဝန္ခံရရင္ အႏု စမူဆာေၾကာင္႔ Sunday school ေရာက္တာရွိခဲ႔တယ္ဗ်။ :D အိမ္မွာ prayer cell ရွိရင္လည္း အႏုပဲလုပ္ေပးတယ္။ ဘုရားေက်ာင္း၊ လူမႈေရး အားလံုးနီးပါး အႏုပဲ ပါဝင္ေပးတယ္။ အဝ ကိုယ္စားလွယ္ေပါ႔။ အဝဘက္က ကခ်င္အမ်ဳိးေတြေတာင္ အႏုဖက္ပဲပါၾကတယ္။ အႏုကလူတုိင္းနဲ႔ တည္႔ေအာင္ေနတတ္တယ္ဗ်။ ေနာတို႔သားအဖ ၂ ေယာက္နဲ႔ေတာ႔ တျခားစီေပါ႔။ အဝနဲ႔ေနာက ဘုကလန္႔ေလ။ :P
ေနာက ေဆးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ မုန္းတယ္။ လူေကာင္သာၾကီးတာ၊ ေဆးထိုးအပ္ေသးေသးေလးလည္း ေၾကာက္တယ္ဗ်။ ေဆးဘယ္ေလာက္ခါးခါးစားႏုိင္တယ္၊ ေဆးမထိုးရရင္ျပီးေရာဗ်ာ။ ေနာ ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီဆုိရင္ အႏုစားခုိင္းတဲ႔ေဆးပဲစားျပီး မနက္ တုိဖူးေႏြးစားလုိက္ရင္ ေပ်ာက္သြားေရာ။ :D ၾကီးလာေတာ႔ စာေလးနည္းနည္းပါးပါးဖတ္တတ္လာတဲ႔အခ်ိန္ ဘာေရာဂါျဖစ္ရင္ ဘာေဆးေသာက္ရမလဲဆုိတာကို ေဆးညႊန္းဖတ္တာနဲ႔သိေပမဲ႔ ဘာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ “အႏုဘာေဆးေသာက္ရမလဲ” လို႔ေမးေနတုန္းပဲ။ အႏုရဲ႕ေဆးက para, burmeton ပဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနပါေစ၊ အႏုတုိက္တဲ႔ေဆးေသာက္လုိက္ရင္ ေနာ ေနေကာင္းေပ်ာက္သြားေရာ။ ျပီးရင္ ေနာကအရမ္းရြံတတ္တယ္။ အခုအခ်ိန္ထိ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ႔ဟုိတယ္ရဲ႕အိမ္သာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာႏွာေခါင္းနဲ႔ အသက္မရွဴဖူးဘူး၊ အက်င္႔လုိျဖစ္ေနျပီ။ ဒါေပမဲ႔ ဘဝေပးသင္တန္းအရ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာေတာ႔ သိပ္မရြံတတ္ေတာ႔ပါဘူး။ ဟဲဟဲ.. ေျပာခ်င္တာက ေနာ အနာစိမ္းေပါက္တုန္းကဆုိ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေတာင္ အေသရြံတာ။ ဒါေပမဲ႔ အႏုကိုယ္တုိင္ အဖန္ရည္နဲ႔ေဆးေပး၊ ေဆးလူးေပးခဲ႔တာဗ်။ အႏုမရြံဘူးလားမသိဘူး။
No comments:
Post a Comment