ဟုိတေလာက (နည္းနည္းေတာ႔ၾကာသြားပါျပီ) မထက္နဲ႔ေနာ တုိ႔ ၂ ေယာက္ ကိစၥေလးရွိလုိ႔ cityhall သြားျဖစ္တယ္။ ဓါတ္ေလွကားနဲ႔ ၃ လႊာဆီသြားေနတုန္း ေနာက္က ေနာတုိ႔ကိုေခၚေနသလုိၾကားလုိက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ၂ ေယာက္သား ေလတေဖာေဖာနဲ႔၊ ျပီးေတာ႔ တျခားသူေတြကိုေခၚတာေနမွာပါဆိုျပီး လွည္႔မၾကည္႔ျဖစ္ဘူး။ ၃ လႊာေရာက္ေတာ႔ ျမနႏၵာဆိုင္ ဖက္အသြား အနီးကပ္ေခၚသံၾကားလုိ႔လွည္႔ၾကည္႔ေတာ႔မွ ဘယ္သူျဖစ္ေနတယ္ထင္လဲ?? ေနာ တိုက္ကြမ္ဒို ဆရာေပါ႔။ သူနဲ႔ မထက္က ဘာသာတူတယ္။ လူၾကီးခ်င္းလဲ ရင္းႏွီးၾကတယ္။ ေနာ နဲ႔က ေနာ ၉ ႏွစ္ေလာက္ တိုက္ကြမ္ဒိုကစားတုန္းကပဲ ေတြ႔ခဲ႔ျပီး လံုးဝအဆက္ျပတ္သြားတာဗ်။ ဒါေပမဲ႔ ဆရာ႔မွတ္ဥာဏ္ကိုေလးစားတယ္ဗ်ာ။ ေနာကိုမွတ္မိေနတယ္ဗ်။ “မင္းတုိ႔ေမာင္ႏွမ ဝဝကစ္ကစ္ႏွစ္ေယာက္ေလ၊ မွတ္မိတာေပါ႔ကြ” တဲ႔။ ေတြ႔တယ္မလား.. ဒါေၾကာင္႔ ေနာမပိန္ခ်င္တာ။ ေနာခံယူခ်က္က တစ္မ်ိဳး။ ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ဆိုတာ ရန္ကုန္တုိ႔လုိမဟုတ္ဘူး။ အျပင္ထြက္တာနဲ႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မ်က္မွန္းတမ္းမိႏုိင္တယ္။ လူေတြလည္း သန္႔တာကိုး.. ဟဲ.. ဟဲ။ ေနာ လူမသိခံစရာ၊ မဟုတ္တာ ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ျပီးေတာ႔ အသက္ရွင္ေနတုန္း လူေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ သိကၽြမ္းခ်င္တာ။ ဝ ေတာ႔ လူေတြ ပိုမွတ္မိလြယ္တာေပါ႔ဗ်ာ။ lol (ေျပာေနရင္း ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ္႔) အဲ.. ဆရာ နဲ႔ေတြ႔၊ အရင္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေျပာျဖစ္ေတာ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက အားကစားနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ သတိရလာျပီး ေရးမလို႔ ဗ်။ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္ရွိတယ္ဆိုေပမဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ေနာ နဲ႔ ေနာေမာင္ေလး ပိုတြဲျဖစ္တယ္။ အငယ္ဆံုး နဲ႔က ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ကြာတာကိုး။ ေနာတုိ႔ ၂ ေယာက္က Ah Wa (အေဖ ကို ကခ်င္လုိေခၚတာ) ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ေန က်။ Ah Wa က တင္းနစ္ ကစားတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ညေနပိုင္း ကစားတတ္တယ္။ ေနာ တုိ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးရံုးခ်ဳပ္မွာ တင္းနစ္ကြင္း ရွိတယ္။ ေတာင္ေျခနားက ယဥ္ေက်းမႈျပတိုက္ေဘးမွာေလ။ အိမ္က ဦးၾကီးခမ္း၊ ျမစပယ္ အဆင္းနားမွာ ဆိုေတာ႔ သြားလာေရးကေတာ႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ေပါ႔။ ေတာင္ၾကီးမွာ တင္းနစ္ ရိုက္တာ အဖြဲ႔လုိက္ရွိတယ္ဗ်။ Ah Wa တုိ႔က လူၾကီးပိုင္းမ်ားျပီး ေၾကးစားေတြ၊ အပ်င္းေျပရုိက္ၾကတာမ်ားတယ္။ ေနာက္ ေဘာ္လံုးကြင္းထဲက တင္းနစ္ court မွာကစားတဲ႔ သူေတြက လူငယ္ေတြ၊ အသစ္စကစားတဲ႔ သူေတြ။ Ah Wa ညေနပိုင္း မကစားျဖစ္လုိ႔ မနက္ပိုင္း အေစာထသြားရင္လည္း ေနာတုိ႔ ၂ ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ေရွ႕တေယာက္၊ ေနာက္မွာတေယာက္ထိုင္ျပီးလုိက္ေနက်။ မနက္ခင္းျမဴေတြၾကားထဲ ဆိုင္ကယ္ စီးတုိင္း ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ရဲ႕ ေအးစိမ္႔စိမ္႔ အရသာကို ဘယ္ေတာ႔မွျပန္ရႏိုင္မလဲ မသိဘူးဗ်ာ။ မနက္ပိုင္းလုိက္သြားရင္ ေနာတုိ႔ပုိေပ်ာ္တယ္ဗ်။ ရံုးခ်ဳပ္ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၊ မင္းလမ္း တဖက္ျခမ္းကိုကူးလုိက္ရင္ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ အေၾကာ္ဆိုင္ရွိတယ္။ ေရလည္ဂြတ္တယ္။ Ah Wa ကစားၿပီးျပန္ခါနီးတုိင္း အဲဒီဆိုင္မွာသြားစားၾကတယ္။ အျပန္ Ah Wa က Ah Nu (အေမကိုေခၚတာ) တုိ႔အတြက္ ဝယ္သြားေပးေနက်။ ညေနပိုင္းကစားတဲ႔ ေန႔ေတြက်ရင္ ေနာတုိ႔ေမာင္ႏွမ ရံုးဝန္းၾကီးထဲ ေလွ်ာက္ကစားၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆပ္ျပာသီးေစ႔ ေတြ႔ဖူးလား ? အင္း.. ေနာတုိ႔က အဲဒီ အေစ႔သီးေတြကို အုတ္ခဲေလးေတြနဲ႔ထုၿပီး ကစားၾကတာ။ Ah Wa တုိ႔ေအာက္ကြင္းသြားကစားၾကလုိ႔ ေနာတို႔ တုိက္ကြမ္ဒို ကစားျဖစ္သြားတာ.. (ရံုးခ်ဳပ္က ကြင္းကို အေပၚကြင္းလုိ႔ေခၚျပီး ေဘာလံုးကြင္းထဲကၾကေတာ႔ ေအာက္ကြင္းလုိ႔ေခၚတယ္။ ရံုးခ်ဳပ္က သစ္ေတာရပ္ကြက္ထဲမွာ၊ ေဘာလံုးကြင္းက ျမိဳ႕ထဲမွာမို႔လုိ႔ ေနမွာေပါ႔ဗ်ာ)
No comments:
Post a Comment